7 Aralık 2009 Pazartesi

MUTLULUK BU DA DEĞİLSE BAŞKA NE OLABİLİR SANKİ...

Ne kadar çok sabırsızım herkes öğrendi artık…Benim o sabırsız,çocuksu hallerime rağmen canım eşim sabırla beni avutup sürprizini doyasıya yaşattı bana.Son cümlelerimi de yazıp bilgisayarımın başından kalkınca hemen toparlanıp çıktık evden.İlk durağımız Güzelbahçe oldu.Deniz kenarında,hoş bir mekanda harika bir kahvaltı ile başladık güne.Güzelbahçe ye gelinceye kadar tüm tabelalara baktım “bu yol nereye gidiyor?” diye.Bir sürü şey yazıyordu ve ben bir türlü kestiremedim nereye gittiğimizi.
Kahvaltımızı yaparken Ali “artık biraz olsun merakını gidereyim;Çeşme’ye
gidiyoruz.Giderken sahil yolunu kullanacağız,görmeni istediğim yerler var” dedi.Ohh biraz olsun rahatladım.Demek Çeşme’ye gidiyoruz.Peki ama neden Çeşme?Ben düşünüp dururken birbirinden güzel yerler geçtik.Ali ellerimi sımsıkı tutarken sabırsız ama güven doluydum ve ben her daim onun yanında içime dolan bu güven duygusunu yaşamaya bayılıyorum…
Çeşme’ye vardığımızda vakit öğleyi geçiyordu.Hemen otele geçtik.Ben lobide otururken Ali görevlilerle hararetli konuşmalar yapıyordu.Ben oteli incelerken arada bir bana bakıp ‘sabret az kaldı’ dercesine göz kırpıyordu.O gün otel tıklım tıklım doluydu.Yerli-yabancı bir sürü konuğu vardı.Otele yeni giriş yapanlar,otelden ayrılanlar,etrafta bir o tarafa bir bu tarafa koşuşan birbirlerinin dillerini anlamamalarına rağmen deliler gibi
gülüşüp oynayan çocuklar…Biraz olsun heyecanımı yatıştırmak için çevremde olup bitenlerle ilgilenmeye başladım.Geçtiğimiz yıllarda Ali bu otelde eğitim verdiği için oranın yabancısı değildi.Ama ısrarla bu oteli tercih etme nedeninin başka olduğunu vurguluyordu.Nihayet Ali ve görevlilerin konuşmaları bitince sevgili yanıma gelip ‘hadi bakalım,gidip biraz dinlenelim’ dedi.Dinlenmek… evet cidden çok ihtiyacım vardı.Odanın kapısına geldiğimizde eşyalarımızı bırakan görevli yanımızdan ayrılınca Ali beni içeriye buyur etti.İçerisi rengarenk tüllerle ve çiçeklerle süslenmişti.Her şey o kadar güzel,insana huzur daha da güzeli mutluluk vericiydi ki ,o zamanda çakılı kalmak isteği uyandırıyordu.

Çantamı bir iskemlenin arkasına astım,oturdum,ayak ayak üzerine attım.Söyleyecek söz bulamamış,nefes alışım hızlanmıştı.Her şeyi inceledim tek tek,benim için özenle hazırlanmış bu odada sevgilimle
birlikteydim.Daha ne olsundu ki.Masanın üzerinde duran büyük bir zarfın üzerinde ismim yazılmıştı. Alişim’in el yazısı ile AYŞENURuma yazıyordu.Zarfı elime aldım ‘sesli okur musun?’ dedi sevgili.Okurum elbet hem de büyük bir keyifle.Başladım okumaya ve altıncı-son sayfaya geldiğimde gözyaşlarım,hıçkırık halini almıştı.Öyle cümleler yazmıştı ki sevgili bana yüreğim gözlerimden akmıştı sanki.Yazılanları buradan da paylaşıp sizlerinde yüreklerine dokunabilmeyi çok isterdim sevgili okur, lakin Ali bundan hoşlanmayacaktır eminim.En iyisi bizde saklı kalsın…
*****
Saatin kaç sularında olduğunu bilmediğimiz bir anda kalkıp hazırlanmamız
gerektiğini hatırlattı sevgili bana.Evde iken onun yardımı ile valizimi hazırladım demiştim ya işte onun seçtiği beyazı mavi ile kombinlediğim en şık kıyafetlerimden birini giydim.O ise benim tercihim ile o güzel gözlerini daha da güzelleştiren buz mavisi bir gömleği lacivert pantolon ile giydi.Israrla ‘daha yeni başladık’ diyordu bana.Süslenip-püslenip akşam yemeğine indik.Birbirinden güzel Latin müzikleri eşliğinde yemeğimizi yedik.Yemeğin sonunda Ali cebinden iki bilet çıkarıp bana uzattı.Çeşme Açık Hava Tiyatrosunda Sezen Aksu konserine en ön sıradan iki bilet…Önce gözlerime inanamadım ama yok bu gerçekti,rüya gibi ama gerçek J Ve özellikle Çeşme’yi ve bu oteli tercih etme sebebini anlattı; ‘Sezen’in 15 ağustostaki konseri buradaydı onun için buradayız ve bu otel Açık Hava Tiyatrosuna çok yakın olduğu için burada kalacağız.’
Yemek sonrası tatlılarımızı nasıl yediğimizi hatırlamıyorum bile.Öylesine
heyecanlandırdı ki bu konser fikri beni yerimde duramaz oldum.21:15 te başlayacak olan konsere bir saat öncesinden gittik benim yüzümden.İyikide erkenden gitmişiz zira tiyatronun önünde upuzun bir kuyruk vardı.Aramaları geçip yerimize oturduk.Herkesin fotoğraf makinesini alan polis ablalar bana bişey demediler.Ama görevliler konser boyunca fotoğraf çekme konusunda ciddi uyarılar yaptılar.Sadece birkaç fotoğraf çekebildim ama bol bol video kaydı yaptı Ali.Blogun video ekleme bölümü etkin olsa o güzel anları buradan sunmayı çok isterdim.
Konser dört saate yakın sürdü ve tek kelime ile büyüleyiciydi.Fahir Atakoğlu ve Erkan Oğur’u Sezen Aksu ile aynı sahnede izlemek harikaydı.O gece Akdeniz müziğinin
eşsiz melodilerine doyarken Sezen Aksu nun esprileri herkesi kahkahaya boğdu.
*****

Konserden çıktığımızda saat biri geçiyordu.Sezen’in şarkılarını mırıldanarak el ele otele geldik.Üzerimizi değiştirip tekrar çıktık.Çeşme merkeze indik.Ve Ali küçük hediyelerini sunmaya başladı sırayla…Beni mutluluktan ağlatan mektubu,harika bir konser ve ardından minik minik hediyeler.Bunlardan biri Elif Şafak’tan AŞK…Hemde pembe kapaklı,benim istediğim gibi yani J Ve daha bir sürü küçük sürprizler…Saat üç sularına kadar dolaştık Çeşme sokaklarında,birbirine benzeyen sokaklarda kaybolduk,kaybolduğumuza güldük,sahilde çekirdek çitledik,hiçbir saatte canlılığını yitirmeyen Çeşme çarşısında vitrinlere baktık…

Ertesi güne uyanmak çok zor oldu haliyle.Güneşli,pırıl pırıl bir nehir gibi akıp
giden bir Çeşme gününde önce otel içinde eğlenmeyi tercih ettik.Ali bana bilardo öğretti mesela.Öğrendim ve oyunda yenildim.Sonra ‘masa tenisi oynayalım da gör sen gününü’ diye tutturdum.Her fırsatta bana ‘ben üniversitede masa tenisi şampiyonuydum’ diye hatırlatan sevgiliye meydan okumakta nerden çıktı bilmem ki yenilen pehlivan misali ettik bi hata işte.Neticede onda da yenildim J

Bir önceki akşam geç saatlere kadar dışarıda olduğumuz için otelimizin ince görevlileri o akşam odamıza yaptıkları ikramlarla evlilik yıldönümümüzü kutladılar.Biz yine çıkıp Çeşme’nin ılık gecelerinin keyfini yaşadık.
İlk günlerimizi konuştuk hatta ilk karşılaşmamızı.Soğuk bir şubat günüydü gözlerim gözlerine değdiğinde.Aşk nedir bilmezken ta karşımdaydın işte…Şiddetli kavgalarımızı,tutkulu ayrılıklarımızı ve yine aynı tutkuyla bir araya gelişlerimizi.Kaç kere ‘bitti artık’ dedim ben sana sevgili,kaç kere kapıları çarpıp iz bilmediğim yol bilmediğim sokaklarda koştum gece yarılarında ve sen kaç kere buldun beni bilinmezlerde de elimden tutup ‘yeterki sana bişey olmasın huzurum’ dedin.Sabrına hayran oldum,kahramanım oldun.Karşında kendimi dünyanın en güzel kızı gibi hissedip,prensesim ben sandım o boncuk gözlerinin güzel bakışları karşısında…Hala aynı bakışları görmek bu hayatı yaşanılır kılan, hala ‘bitti’ dediğim o şiddetli zamanlarımızda bile bu aşkı bitirmeyen; yanında duyduğum güven duygusu,hissettiğim aşk…Hep korkumdan tutulduk biz onca şiddetli kırgınlıklara,korkumdan… çünkü biz bu yola ‘el ele Allah’a yüreyeceğiz,beşeri aşktan birlikte ilahi olana varacağız’ diyerek çıktık sevgili,bu yüzden çok fazla anlamlıydı bizim birlikteliğimiz ve bu yüzden böylesine çok sevdim seni…Sen benim dualarımın kabulüsün Ali…
*****
Benim sürprizim Ali’nin incelikleri yanında pek bir sönük kaldı.Onca heyecanıma,uykusuzluğuma değdi bana yaşattığı güzellikler.Buraya yazarken bir çok şeyi kelimelerle ifade edemeyecek kadar aciz düştüm.Her şey bir rüyanın karmakarışık ama büyülü havası içinde yaşandı işte…Bunları yazarken bile,içimden,ta içimden bir şeylerin akıp gittiğini duyuyorum,mutluluk bu da değilse başka ne olabilir ki sanki diye düşünüyorum…


*Ağustos ayında blogcuda yayınlanmıştır.

Göl Kenarında Küçük Bir Piknik

Bu sefer önceden planlıydı her şey…her zamankinin aksine...3-4 gün öncesinden Cuma günü için gezi planımızı yapmıştık.Böyle günler öncesinden plan program yapınca o gün bir türlü gelmek bilmiyor.
Perşembe akşamı GS-M.Netanya maçını izlerken bile yarınki gezimiz için aklımdan liste yapıp durdum ben.Bak maç dedimde aklıma geldi J Çok eğlenceli bir maçtı.Ali “akşama maç var” deyince önce biraz “oooff neden Lig Tv de yayınlanmıyor sanki,ne güzel evde izlerdik işte” diye biraz mızmızlandım ama sonra maçı izlemek için çoğu akşam takıldığımız o güzel cafemize gittik.Her zaman olduğu gibi birbirinden güzel cafelerin olduğu sokak çok kalabalıktı ve bizim cafede öyle.Ama çok şükür ki Ali ve benim masamız ayrılmıştı.6-0 skorla biten maç ilk dakikalardan itibaren harikaydı.Ben futboldan çok anlayan biri değilimdir ama baksanıza Ali sayesinde artık futbol hakkında bile yazabiliyorum J
Derken Cuma günü erkenden -bize göre erken-J uyandık.Ben piknik sepetimizi hazırlama görevini üstlendim.Küçük pikniğimiz için ne gerekliyse hepsini renkli saklama kaplarımıza özenle yerleştirdim.Çiçekli örtümüzü,annemlerin geçen yıl Suudi Arabistan’dan getirdiği hasırımızı ve 19 lt lik damacanamızı da almayı unutmadık tabi.Ne zaman böyle bir doğa gezisi yapacak olsak dağların o buz gibi sularından nasiplenmek için damacanayı da almayı ihmal etmez Ali.
Yola çıktıktan sonra ilk durağımız Menderes oldu.Vakit namaz vakti olunca minaresinin mimarisine bakılırsa oldukça eski olan bir caminin yakınlarında durduk.Ali orada Cuma Namazını kılarken ben cami çevresindeki çocukları izledim.İçimden geçen dua cümlelerinin her birine tek tek AMİN dedim.
Gideceğimiz yer nasıl bir acaba diye düşünerek yeniden çıktık yola.Hiç bilmediğimiz kafamıza göre gittiğimiz dağlar,ormanlar işte.Ve bulduğumuz en güzel yerde piknik yapmak niyetindeydik.Yolumuzun başında,daha o güzel çam ormanlarına çıkmadan harika bir göl çıktı karşımıza ve biz buranın güzelliği konusunda konuşmadan anlaştık.Küçük pikniğimizi burada yaptık.Zaten sabahtan beri bir şey yemediğimiz için oldukça da acıkmıştık.
Göl küçük,sakin…sadece kuş cıvıltıları vardı…ve göl kenarında tam bize göre iki kişilik bir yer…Önce hasırımızı onun üzerine de çiçekli örtümüzü serip hazırladığım kapları tek tek açarken Ali de çaylarımızı doldurdu.Güzel bir kahvaltı yaptık.Açık havada insanın iştahıda açılıyor yedikçe yiyesi geliyor adeta.Yemeğin ardından bir de keyif çayımızı yudumladık kuş sesleri arasında.
Toparlanıp yine çıktık yola.Karnımızı doyurunca topladığımız enerjiyle her gördüğümüz çeşme başında durup,geçtiğimiz her köyün güzel fotoğraflarını çektik.Efem Çukuru isminde bir köye kadar gidip ordan sevimli bir amcanın tarif ettiği yolu takip ederek Seferihisar yoluna çıktık.Yelki’yi geçip Güzelbahçede deniz kenarında bir çay daha içip biraz dinlenip döndük İzmirimizin güzel sokaklarına.Bizim için şehrin gürültüsünden uzak,doğayla iç içe harika bir gezi oldu.Bu yazım biraz aceleye geldi farkındayım...


Mutlu günler


*11.08.2009 da http://birguzelciftiz.blogcu.com/sayfa/2 de yayınlanmıştır.

ÇALAKALEM...YOK YOK ÇALAKLAVYE...

-Orhan Pamuk’un satırlar süren uzun cümleleri içinde kayboluyorum.Kendisine karşı önyargılıyım,kızgınım…Onu ziyadesiyle ukala buluyorum. ‘lanet olsun içimdeki okuma sevgisine’ J demeyeceğim ukalada olsa,kendisini sevemesem de okumayı seviyorum ve Orhan Pamuk’un Sessiz Ev adlı eserini okuyorum.Bu arada Ali ile ben bu yazarımızın soyadını ‘Pamuk’ değilde ‘Pambık’ diye telaffuz etmekten tuhaf bir keyif alıyoruz J Adanalılara sevgiler…
-Ramazanın ilk günleri sandığımdan daha kolay geçiyor.Evet ‘her zorlukla beraber bir kolaylık vardır’(el-inşirah,5-6)…kolaylığı veriliyor emreden tarafından…

-Yalnız ezan vaktine doğru midem çanlarını çalıyor ve ben yemek yapmak için geç kalmış olursam resmen mutfakta Rachel Ray gibi oluyorum; ‘eveeett sevgili hanımlar onu alıp buna karıştırıyoruz,haşladığımız onun suyunu şuna katıyoruz veee nefis bir yemek iştee’ tarzında J Şimdi buradan Rachel ablayı sevmediğim gibi bir anlam çıkarılmasın lütfen bilakis kendisini ekrana kilitlenmiş bir vaziyette izliyorum.Hiç bitmeyen bir enerjisi ve hiç susmayan bir çenesi var.Oradan oraya koşuştururken bir bakıyorsunuz hem stüdyodaki hatun kişilere bir şeyler anlatmış, konuğuna laf yetiştirmiş ve birde ortaya bir tabak yemek koymuş.Ben her seferinde ‘aha bak bu sefer çenesi yüzünden yetiştiremeyecek’ derken o 30 dk.da yapıveriyor yemeğini.Onun o kocaman kürek misali kepçelerini,rengarenk tencerelerini,o şirin buzdolabını,sempatikliğini ve her programda değişik bir rengini giydiği kruvaze elbise-gömleklerini çok seviyorum.Ama gel gör ki benim için yemeklerde lezzet birinci sırada ise görüntü onun hemen ardındadır.İşte bu Rachelciğimin yaptığı yemeklerin hiçbiri benim gözüme hitap etmiyor.Bu konuda çok çalışması lazım…
-Ha bir de Ellen var.Bu ablada Emmy ödülü almış bir sunucu.Bilenler bilir sabah programı yapıyor ve tuhaf yarışmaları falan var.Erkeksi tavırları ve giyim tarzıyla konuşuyor,konuşuyor,konuşuyor…İzleyenler ve konukları ona çok gülüyor…Bense sadece bakıyorum Ellen sana…ha bir de bu Ellen evlenmiş hem de kendi gibi ama kendinden daha güzel bir bayanla! Taa ne zaman evlenmişti işte de benim aklıma geliverdi yazayım dedim, şimdi napmış bilemem…ilgilenmiyorumda zaten…hıh!!! :)
-1 kadın 1 erkek var mesela.TürkMax’ta…başlaması,bitişi,konusu ve iki oyuncusuyla izlettiriyor kendini bu dizide.Geç saatlerde yayınlanmasına karşın
daha ilk bölümlerinden itibaren izliyorduk biz bu diziyi Ali ile.Ve her bölümde gülüyor,bazı bölümlerde ise ‘aa bak bunlarda bizim gibi’ demekten kendimizi alamıyorduk.Her bölüm farklı bir mekandageçiyor.Otobüste,mutfakta,restaurantta,bankada,konser kuyruğunda vs vs…Şimdilerde bu dizinin bazı komik kesitlerini face de yayınlamak çok moda izlemediyseniz mutlaka bir şekilde oralarda rastlarsınız.
-Bir çok dizi gayet güzel başlıyor.Bence bazı diziler sadece beş bölüm filan çekilmeli.Çünkü bir yerden sonra içime sıkıntı veriyorlar.Kendini tekrar ediyorlar yahutta daha fazla izlenelim adına saçmalamaya başlıyorlar.Hiç bir zaman çok Tv izleyen biri olmadım,izleyemiyorum çabuk sıkılıyorum.Hele deli gibi dizi takip edip ertesi gün eş-dostla kritik yapanlardan hiç değilim ama denk geldikçe dizilerin ilk bölümünü izler bırakırım.Çünkü bilirim ki bölümler ilerledikçe bayacaklar izleyiciyi.Geçen günde ‘ey aşk nerdesin?’i izledim iki bölümcük.Oldukça şeker J
-Sütlaç yapayım akşama diyorum ne dersiniz.Daha önce hiç yapmadım deneyeyim nolcakki.Bolulu Hasan Usta yı da çağırırım ‘bak derim senin sütlü tatlılarından çok daha güzel olmamış mı?’ J İftardan sonra yeriz Alişim’le…hımmm yapayım ben,üzerine de hafif tarçın..ooohhh…ben tarçın kokusunu çok severim…
-Şimdi ben bugün böyle çalakalem yazıyorum ya –ha dur ara nağme gireyim hemen; şimdi ben klavye ile tıkır tıkır yazıyorum yani elimde kalem yok o zaman çalaklavye mi demem lazım? J - diyeceklerki bana o kadar programdan programcıdan bahsetti bide TV izlemiyorum diyooo.Bende derimki izlemiyorum diye hepten de cahil değilim canım takip ettiğim bazı şeyler var benimde.Mesela cnbc-e nin o sıkıcı ekonomi programları bitince takılıyorum oraya…ooohhh mis gibi…mesela Sponge Bob-Sünger Bob var ya, ben onu çok seviyorum.Psikolojide ‘gerileme(regresyon)’ derler dimi benim bu eylemime J Kocaman kız ne izliyor aa çok ayiipp J Bide The Simpsons,Family Guy,South Park var izlerdim ben bunları, izlerken de gülerdim çoğu zaman J Sonra Scrubs,Seinfeld,Malcom in the middle daha aklıma gelmeyen bir çok dizi…Tekrarlarını bile izlemek çok keyifli benim için.Lost,Prison Break,How I met your mother sevgiliyle izlemekten keyif aldığımız diziler.Lost demişken bekliyoruz altıncı sezonu işte.Sahi 6 idi değil mi?Öyle çok kafa karıştırdılar ki sonlara doğru bir geçmiş bir gelecek derken,kim kimdi,günlerden neydi,kimin eli kimin cebindeydi ben takip edemez oldum artık…Lost ekibi duyun sesimiziii J
-Benim mutfağımda kış hazırlığı başladı.Anneciğim buraya geldiğinde börülce koymuştu dolaba.Bende ondan öğrendiklerimi tatbik ettim.Çandarlı dan ikinci annemin getirdiği hormonsuz mis kokan domateslerden sakladım.Taze fasulye ve barbunyada attım dolaba.Kışın okuldan eve gelince yapacak hazır yemeklerim oldu ne güzel.Pratik hatun olma yolundayım.O küçük buzdolabı poşetlerini hele de kilitli olanları çok seviyorum.Ha bir de yağlı pişirme kağıdı var favorilerim arasında.Fırın tepsisi başta olmak üzere her türlü tepsiyi yıkamaktan nefret eden ben gibiler için süper bişey J
-Bir çok blog var okuduğum.Bir çoğunu çokta keyif alarak okuyorum.Ve bu aralar diğer bloglarda bir mim dalgasıdır gidiyor.Peki bize ne oluyor a blogcu dostlar neden bizim bir mimimiz –ahhha ne güzel oldu mimimimiimiiiii- bile yok hala.Bir mim ile bir çoğunuzu mimleyesim var haberiniz ola
-“Güllere vurgunum,güllere sevdalı Bana güller derin,kırmızı güller verin…”
Sanılmasın ki geçen hafta o güzel günde ben çiçeklere doydum.Evimizdeki vazolar hiç bu kadar boş kalmamıştı.İlgililere duyurulur
-Bu yazının bir yerde bitmesi gerek.Yoksa uzadıkça uzayacak.
Mutlu günler…
*24.08.2009 da http://birguzelciftiz.blogcu.com/sayfa/2 da yayınlaşmıştır.

KÜÇÜK DEĞİŞİKLİKLER-II


Dün yayınladığım yazıdaki sevimli kediciklerle ilgili bir çok beğeni dolu yorum ve bir çok soru aldım.Arkadaşlar öncelikle stickerlar duvarlarda iz bırakmıyor (en azından bizim duvarlarda) ama aynaları bilemiyorum…Daha öncede bahsettiğim gibi ben buradaki kedili stickerları oldukça ucuza aldım.Daha önce aldıklarım bunlara göre çok daha pahalıydı.Ama kalite farkı var.Özellikle de salonumuza kumaş sticker uyguladık. Bu kedililer spor ama salondakiler çok daha gösterişli,tam salona uygun ve harika bir şey oldu.
Profil sayfamızı ziyaret edip orda evimizden bir kareyi görüpte resmin orijinalini görmek isteyenler için bu gün o fotoğrafı yayınlayayım dedim.Profil resmi olarak kullandığım için odaksal S&B uyguladığım fotoğrafın orijinali budur.

Bu stickerı İkeadan almıştık.Uyguladığımız odadaki tüm renklerle çok güzel uyum sağladı,sanki gelincikler nazlı nazlı sallanıyorlarmış gibi J Fotoğraftaki kırmızı kalpli yastığa gelince üzerinde “seni seviyorum” yazıyor ve Alişim in bütün bir odayı güllerle donatıp tam ortaya da bu yastığı koyduğu bir sürprizi vardı geçtiğimiz yıl.İşte o güzel günden kaldı,odamıza da çok yakıştı J Bilgisayarımızın ekranını da çok sevimli bulanlar olmuş ve soruyorlar.Ekranda öpüşen sevimli bir çift var ve bir tanesinin elinde kırmızı kalpli bir balon var J Evet kırmızıya olan tutkum yeterince açık ve net ortaya dökülmüş oldu sanırım J
Son olarak bu stickerları nerede bulabiliriz diye soranlar için hemen söyleyeyim kedilileri
aldığım yerin adını inanın hatırlamıyorum ama internette o sticker ı 16 liraya satıyorlar bense 2,5 liraya aldım.Gelincikli olanı zaten söyledim İkeadan.Ama hemen belirteyimki İkeada çok fazla çeşit yok.İzmir de olanlar için Bornova Koçtaş’a ve Kemeraltındaki dükkanlara bakmalarını tavsiye ederim.Yine naçizane bir tavsiyem daha olacak oturma odası,çocuk odası gibi yerler için daha spor,daha renkli stickerlar salonlar için ise benimki gibi kumaş,daha ağır desenli yada taşlı olanları tercih edebilirsiniz.Eğer aldığınız desen yada renkler uyguladığınız alanla uyumlu olmazsa çok göz yoran,rahatsız edici bir görüntü ortaya çıkacak ve iğreti duracaktır.Uyguladığınız zeminin pürüzsüz ve temiz olması önemli.Stickerların beyaz eşyalara,fayanslara bile uygulananları var.Ama ben şimdilik onları düşünmüyorum J
Küçük değişiklikler devam edecek…
Mutlu Günler…



*10.09.2009 da http://www.birguzelciftiz.blogcu.com/ da yayınlanmıştır.

KÜÇÜK DEĞİŞİKLİKLER-I

Bu aralar duvar stickerlarına takıldım kaldım.Dün akşam çok tatlı bir sticker bulunca kaçırmadım, aldım.Geç saatte eve gelmemize rağmen hiç üşenmeden onu duvara uygulamakla uğraştık.Hani bir önceki yazımda bahsetmiştim ya evimizdeki küçük değişikliklerden işte bu stickerlar evde değişiklik yapmak isteyenler için güzel bir fırsat.Ayrıca benim gibi her şeyden çok çabuk sıkılanlar için tavsiye edilir, uygulaması çok eğlenceli ve sıkıldığınız zaman çıkarıp atma şansınız da var.Önemli olan uygulayacağınız alana uygun rengi ve deseni bulmak…

Biz bu sevimli stickerı hemen giriş kapısının karşısındaki duvara uyguladık.Eve gelenleri iki
sevimli kedi karşılıyor ve gören herkeste çok beğeniyor.Dışarıdan eve döndüğümde kapıyı açar açmaz karşıma çıkan bu sevimli tablo beni de çok mutlu ediyor.Fotoğraflarda da görüldüğü üzere kedicikler çok tatlılar… Kediciklerin isimleri eş-dost-akraba tarafından hemen belirlendi; Ayşenur ve Ali J

Merak edenler için söyleyeyim bu sticker ı bir çok yerde çok ucuz fiyatabulabilirsiniz.Benim diğer sticklarım buna göre çok pahalıydı ama kalite farkı hemen anlaşılıyor tabikide…
Fotoğraflarda aynalı duvarla sticker ı uyguladığımız duvar aynıymış gibi görünse de arada bir koridor var o duvarlar karşılıklı…Ben özellikle birinci fotoğrafta kediciklerin aynalardan birine yansımasına bayılıyorum.Özellikle öyle ayarlamadık,öyle oldu,güzel oldu…
Mutlu Günler…

*09.09.2009 da http://www.birguzelciftiz.blogcu.com/ da yayınlanmıştır.

EVİMİZ,GÜZEL EVİMİZ...

Yine evimizden minik bir bölüm, küçük bir yenilik daha…Evimde değişiklik yapmaktan hoşlanıyorum ve renkleri evimde cesurca kullanmayı seviyorum.Evet çok çabuk sıkılırım her şeyden kabul ama bir fikir biterken mutlaka bir yenisi başlıyor bende J
Geçtiğimiz günlerde şu postta bahsettiğim kırmızı kelebeklerimiz evimizin duvarlarındalar artık.Daha öncede bahsetmiştim ya bu stickerlar kumaş o yüzden çok daha şık görünüyorlar.Kelebeklerin bir kısmını TV ünitemizin duvardaki ışıklı parçasının altına yapıştırdık.Odayla uyumlu ve oldukça hoş bir görüntü ortaya çıktı.Bir kısım kelebeği ise dış kapıdan girince hemen soldaki duvara uyguladık ki eve girer girmez bahar tadında harika bir görüntü karşılıyor gelenleri.Ama onları fotoğraflamayı unuttum şimdide kalkıp fotoğraflamaya üşeniyorum J
Fotoğrafta bir kısmı görünen çerçeveler İkeadan fotoğraftakilerde tahmin edileceği üzere bir güzel çiftin bir kısmı J Kırmızı çiçek mumlar Mudo,çiçek mumların arasındaki fotoğraf Alişim in bebek hali (rahmetli babaannesinin kucağında)çerçeve içindeki şeffaf-siyah taşlar ikea, kırmızı taşların ise nerden olduğunu hatırlayamıyorum ama tasarım bize ait J Bunlar hakkında sorular gelmeden ben yanıtlayayım dedim
Bu yazıyı bir elimde mendilim,bir elimde ballı meyve çayım ve kucağımda bilgisayarım dura-dinlene yazıyorum.Hastayım…O yüzden beni birinci şanslı seçip oyununa beni de dahil eden canım arkadaşım ansızın’ın oyununa hastalığımın beni halsiz bırakması nedeni ile eşlik edemedim.Ama unutmam iyileşince o oyuna katılacağım…
Burada, keşfettiğim güzel tasarımlardan,takılardan bahsetmeyi seviyorum biliyorsunuz. Bugün de bir link yazmak istiyorum. Sizde sticker sevenlerden iseniz buradaki tasarım harikası desenleri çok beğeneceksiniz eminim.Onun haricinde bir çok ürünü inceleyebilir,fikir edinebilirsiniz.Buyurun;
http://www.evimizinherseyi.com/kategori/duvar-sticker
İyi eğlenceler…

*05.10.2009 da blogcuda yayınlanan yazım

MOBİLYALARIMDAKİ TAŞLAR

“Blogunu unuttun mu yoksa dediler” “yok” dedim hiç unutur muyum unutmadım ama yazmaya fırsat bulamadım ki.
Şimdi sen aylarca yat sonra okullar açılsın,ders zili çalsın gel de bu tempoya alış.E zor oluyor,zaman alacak…Bu yıl çok ama çok yoğunum kendi okulumun yanı sıra yepyeni şirin mi şirin bir okulda daha görevliyim haftanın iki günü.Yeni bir öğretmenler odası yeni sınıflar derken bu sene benim için yoğun ama bir o kadar da eğlenceli geçeceğe benziyor.Öyle geçen yılki gibi sabahları uykuma doyayım,haftada bir günümde boş olsun şeklinde bir durum yok bu yıl.Hafta içleri böylesine dolu olunca hafta sonlarının kıymeti bir başka oldu gözümde J
Daha iki gün okula gittim ama iki günde ses gitti her yıl olduğu gibi.İlk haftalar çekeceğiz bunu, okulda son saatlerde kaybolan sesim yüzünden evde bir süre bakışarak anlaşacağız J Ama yakın zamanda geçecek bu hal ve ben yine en yüksek tonda anlatamaya devam edeceğim derslerimi.
Yeni öğrencilerim ve benim geçen yılki sevimli canavarlarım hakkında anlatacak çok şey olacak.Mesela benim sınıfım 6 lar bu yıl 7 oldular.Alt tarafı 3 ay görüşmedik ama sanki yıllar geçmiş gibi…Ergenliğin nimetleri mi desek ne desek bilemem ama tanımakta zorluk çekiyorum onları.Büyümüş benim minik 6 lar
Dedim ya haftasonları çoook kıymetli artık benim için.Bu haftasonu cumartesi gününü çokça uyuyarak,uyandıktan sonra gezerek akşamına da bir düğüne katılarak tamamladık.Ramazan bitti ya düğün mevsimi bir süreliğine yeniden başladı.Cumartesi günü böyle bitince tüm işler bugüne kaldı.Bugün erkenden uyandırıldık L ve evde hummalı bir çalışma başladı ve akşam saatlerine doğru kış temizliği bitti,evimiz mis gibi oluverdi.Bir tek halılarımız kaldı sanırım onlarda yarın getirilip serilirler yerlerine.

Konu evden açılmışken hemen benim geçenlerde aldığım taşların ne işe yaradığını merak edenler için fotoğrafları yayınlayayım.Fotoğraftakiler burada bahsettiğim metre hesabı olarak satılan taşlar.Eve gelipte bu taşlara vurulmayan yok “Kime yaptırdınız?” diye soruluyor çokça.Biz yaptık J Taşları yapıştırmak için silikon kullandık.İşin güzel tarafı istediğiniz zaman taşları kolayca çıkarabiliyorsunuz ve mobilyada hiçbir şekilde iz yada hasara yol açmıyor.Diğer yuvarlak taşları da yine silikonla İkea çerçevelerimden bazılarına uyguladım.Onları da fotoğraflayacağım en kısa zamanda.

Neşeniz bol olsun…



*27.09.2009 da blogcuda yayınlanan yazılarımdan...

SELANİK

İzmir den yola çıkışımız sabah 8.30 u buldu. Yol müziklerimiz eşliğinde keyifle yol aldık. Planın ilk parçası Edirne idi. Bi gece Edirne d...