2 Nisan 2012 Pazartesi

ANI YAŞAMAK...


Anı yaşamak…zamana yenik düşmeyen hislerle dolup taşmak.Ne geçmişe takılıp kalmak ne de geleceğe uzanmaya çalışıp anı unutmak.Yapılabiliyorsa en güzeli anı yaşamak.Her zaman şimdiyi doyasıya yaşayanlardan olamasam da geçmiş yada gelecekte de çakılı kalmadım hiçbir zaman.Rahmetli annannemin “Allah bugünlerimizi aratmasın…” duası benim de dilimdedir her zaman.Çok şükür duam karşılık buldu şimdiye dek.Takılıp kalmadım geçmişe ama özledim geçmişten bazı minik anları,herkes kadar özledim, en çokta çocukluğumu :)

Zamanında sevdicekle evlilik yoluna çıktığımızda o zamanki çevremin “bak bugünlerinin kıymetini bil,evlenince öyle olmayacak,böyle olmayacak” tarzı söylemleri yüzünden çok bunaltmışımdır Ali yi.Öyle korkulara ittiler ki beni sandım ki her evlilik aynı,evlilik varsa aşk yok.Hatta şurada bazı cümlelerimden sızıyor kaygılarım :) Oysa ki yaşadıkça öğrendim ne kadar yersizmiş kaygılarım…

Evliliğimin ilk yılında yine karşıma çıktı felaket tellalları. “aa bugünlerinizin kıymetini bilin,siz şimdi cicim aylarınızdasınız çok ararsınız bugünlerinizi”.Ben yine sandım ki zaman geçtikçe bu rüya misali günler bitecek,her şey,tüm güzellikler tavsayacak,biz  sıradanlaşıp tükeneceğiz.Oysa ki ilk günlerimizi gülümseyerek,mutlulukla anımsarken bugünün keyfini hiçbir şeye değişmeyeceğimi yaşarken öğrendim…

Hamileliğim süresince de yine farklı kişilerden aynı cümleleri duydum :) “hamileliğinin tadını çıkar,bak çocuk doğsun çook ararsın bugünlerini” evet çok güzel bir hamilelik yaşadım çok şükür,çoğu duygumu da buradan yazdıklarımdan az da olsa hissetiniz sanırım.Hatta şuradan küçük kaygılarımı da hissettirdim sizlere.Doya doya yaşadım miniğimin içimde büyüdüğü o güzel anları.Ve minik mührümüzün doğumuyla birlikte anı yaşamaya başladım doyasıya.Onsuz hiçbir günümü aramıyorum,aramam da :)

Şimdi miniğimi büyütürken yine susmuyor o sesler “sen dur daha bunlar iyi günlerin,asıl iş çocuk büyüyünce…çok ararsın bu bebek hallerini,keşke hiç büyümeseydi dersin” diye bilmeden de olsa çalmaya çalışıyorlar benden bu güzel anlarımı.Ama yok artık yemiyorum ben bunları :) Artık duydukça bu sözleri gülümsüyorum ve içimden her zaman ki duam yükseliyor “Allah bugünlerimizi aratmasın…”(AMİN)

Neşeniz bol olsun…

SELANİK

İzmir den yola çıkışımız sabah 8.30 u buldu. Yol müziklerimiz eşliğinde keyifle yol aldık. Planın ilk parçası Edirne idi. Bi gece Edirne d...