EVİMİZİN NEŞESİ

Hamilelik dönemim boyunca kendimi ne kadar hazırladım desem de,her gün karnımdaki bebekle uzuun konuşmalar yapmış olsam da bebik doğduktan sonra yakın zamana kadar bir türlü “ben anneyim” diyememiştim tam manasıyla.Kimi zaman o uyurken başına geçip Ali ile bebeğimiz sanki bize bir görev olarak verilmiş,yakında bu görev tamamlanacak yeniden herşey eski haline dönüverecek gibi diye konuşuyorduk :) Aç mı,gazı var mı,kaka yaptı mı yapacak mı,uyuyacak mı,uyanacak mı…dertlerimiz bunlardı.ama zaman ilerledikçe Ahmet Tuğra evdeki varlığının emme,gaz çıkarma,kaka yapma vs den öte bişey olduğunu hissettirmeye başladı bize.Evet bizim evde Ali ve benden başka bir “birey” daha vardı artık ve ben ciddi ciddi anneydim :)

Doğduğu ilk gün o güzel gözlerini bana dikip uzun uzun bakmıştı :) Babası “oğluuumm” dediğinde sanki anlıyormuşçasına ona bakar,ağlıyorsa susar,dinlerdi.Zamanla annesinin dışındakileri de ayırt etmeye başladı,bakışları anlam kazandı,isteklerine göre ağlama şekilleri belirginleşti,kaka olayı düzene girdi,gazını daha rahat çıkarmaya başladı,gülmesi ağlaması çok çok daha anlamlı hale geldi :) Evimizin neşe kaynağı artık öyle bir “ben buradayım” diyor ki onu anlamamak,ona duyarsız kalmak mümkün değil.Neredeyse her cümlemiz “bizim oğlumuz…,Ahmet tuğra mız,minik mührümüz”diye başlıyor ve dolu dolu anlatıyoruz onu :)

Tam dört aylık olduk.Her yeni günde bambaşka sürprizleri var bize.Uzun zaman önce başlayan “agııı,aguu”lar şimdilerde “ooovvv,uuuvv,heeyaa” gibi değişik hecelerle zenginleşti,utanıp yüzünü saklamayı,parmaklarını yalamayı kendi parmakları yetmeyince bizim ellerimizi alıp ağzına sokmayı,her uzattığımızı yakalayıp ağzına götürmeyi,göbeğinden öpüldükçe gıdıklanıp kıkır kıkır gülmeyi ve daha aklıma gelmeyen bi çok şeyi öğrendi.Dudaklarını büzerek ağlamaya hazırlanması,gözlerini kısarak gülmesi…Ahh aahh …son üç-dört gündür yeni eğlencesi yattığı yerde deli gibi ellerini ayaklarını çırparken dudaklarını öne uzatıp dilini de ittirerek bile isteye tükürük çıkarıp,gülmek.Hatta şimdi bile yanımda aynı hareketi tekrarlıyor,tükürüğünden baloncuklar oluşturuyor ve arada sevinç çığlıkları atıyor :) Babası sayesinde tam bir müziksever oldu.Babasının kucağında son ses müzik eşliğinde odadan odaya gezerken uyumaya bayılıyor.Babasının anlattığı uyduruk masalları dikkatle dinliyor,onu dinlerken sakinleşiyor.Babasının onu atıp tutmasına,yine müzik eşliğinde yaptırdığı egzersizlere doyamıyor.”Babası bunca şeyi yaparken annesi sen napıyosun?” demeyin ben onlar eğlenirken onların kahkahaları eşliğinde koştura koştura ev işlerini hallediyorum,kendime vakit ayırıyorum.Baba kadar güçlü olmadığım için Ahmet Tuğra ile oynadığım oyunlarda,onu kucağımda gezdirirken yorgun düşüyorum.En iyi yaptığım şey Ahmet tuğra nın karşısına geçip şebeklik yapmak.Onun güldüğünü,eğlendiğini gördükçe iyice çocuklaşıyorum,harika performans gösteriyorum :)

Evet benim sevgili bebikim "pc başında süren doldu anne" diyor.İki gün üstüste yazı yazmama müsade ediyor ya buna da şükür...ama şimdilik bana müsaade…

Neşeniz bol olsun…