27 Mayıs 2010 Perşembe

E HADİ Bİ KARAR VER :)

Çekilip bir kenara,her şeyi uzaktan seyredeyim.

Karar vermek zorunda olmayayım,oluversin ne olacaksa ve hayırlısıyla.
Karar vermemek,öylece beklemek…bu da olabilir,yapılabilir.
Peki ya beklemek öylece,hiçbir taşı oynatmadan yerinden
pişmanlık olur mu sonunda?
Doğru mu,yanlış mı? soru bu değil,olmasın da.
Ama düşündürmesin beni “sonucu”
“sonuç ne olur,nasıl olur?”.
Yine takılıyor aklıma “pişmanlık olur mu sonunda?”…

Huzur dolu bir yuva,her saniyesi şükür gerektiren bir yaşam
Derken yepyeni bir şeyler girecek bu hayata,yepyeni sayfalar açılacak belki de
Hani bir “karar” dan geçebilsem oluverecek bir şeyler…

Mükemmeliyetçiyim, kabul…
Görüntü tamamen berraklaşsın istiyorum, doğru…
O yüzden düşünüyorum buralarda
O yüzden güzel bir elbise hakkında yazacakken buraya, “karar” diyor klavyem.
Şimdi durup dururken oldu bu,düşünürken yakaladım kendimi
Oysa kimse yada hiçbir şey beni bir karar vermeye zorlamıyor
Kendi kendime yapıyorum bunu ben…
Belki de sabahtan beri uzayıp duran toplantıları yüzünden sevdiceğe sorup onun fikrini alamadığım için oluyor bu.
O gelir,ellerimi alır avuçlarının içine,boncuk boncuk bakar gözlerime,gülümseyerek dinler beni
Bende başlarım anlatmaya,önce tumturaklı cümleler kurarım ne kadar ciddiyim anlasın diye,anlattıkça anlatasım gelir,heyecanlı heyecanlı konuşurken fark etmeden kocaman kocaman açarım gözlerimi yine,sonunda beklide bakarım ki o karşımdayken yine olması gereken düşüvermiş dilimden,ondan aldığım güvenle en doğrusu için atırvermişim adımımı.
 Zil çaldı…sevdiceğim geldi…elinde sıcacık ekmekler…fırıncı amca bana sıcacık,çıtır çıtır ve minicik bir ekmek göndermiş.Yüzüm güldü yine :) Her saniyesi şükür gerektiren bir yaşam bu, demiştim değil mi?

Neşeniz bol olsun...


SELANİK

İzmir den yola çıkışımız sabah 8.30 u buldu. Yol müziklerimiz eşliğinde keyifle yol aldık. Planın ilk parçası Edirne idi. Bi gece Edirne d...