EBELEK GÜBELEK

Okulumuzda iki gündür süren müfettiş telaşı nihayet sona erdi.Ee okulda 16 tane müfettiş olunca 25-30 yıllık öğretmen arkadaşları bile aldı bir telaş.Ben öyle yoğun bir stres yaşamadım,sanırım haftasonunun yorgunluğundan öylesine bunalmıştım ki müfettişte bir an önce gelsin gitsin istedim.



Bir önceki yazımda da bahsettim ya hiç bir öğretmenin müfettişle karşılaşmak istemeyeceği türden bir sınıfta misafir ettim müfettişi.Ben henüz derse başlamıştım ki geldi,kendini tanıttı,masamın üzerindeki dosyalarımı,evraklarımı toplayıp en arka sıralardaki boş bir sıraya oturdu.O oturunca ve ben bulunduğum sınıftaki öğrencilerin durumunu düşününce bir of çektim ve devam ettim dersimi anlatmaya.Bazı sınıflarda ders anlatmak zordur,böyle sınıflarda vakit bir türlü geçmek bilmez,hele bir de öğle yemeği sonrası olup hafifte güneş vurmuşsa sınıfa öğrenci uyku moduna geçip kilitlemiştir kendini.


Konu yoruma açık,düz anlatımdan ziyade bol soru-cevap şeklinde işlenmeye müsait güncel bir konuydu.Ama gel gör ki öğrencilerimiz pek bir umursamazdı.Ben elimden glediğince dikkatlerini çekmeye çalıştım,onlara bol bol soru yönelterek dersten kopmamalarını sağladım.Cevap vermekte çok zorlanmalarına rağmen yılmadım,zoraki de olsa gülümsedim ve onları derse katmak için futbol maçlarından,değişik tv programlarından örnekler verip konu ile ilintili bir kaç güzel fıkra anlatıp müfettişte dahil hepsini güldürdüm.


En güvendiğim,sınıfın en iyilerinden dediğimiz öğrencim Atakan’I kaldırarak sordum;


-“Neden her insan bu olayı farklı şekillerde anlıyor,farklı yorumluyor sence Atakan?” Atakan;


-“İnsanlar bazen ebelek gübelek işler yapıyorlar….” cümlenin devamını duymadım bile.Ebelek gübelek dedi yaa diyerek takıldım kaldım oraya.Müfettiş bile aniden başını kaldırıp bakınca ben sinirlerime hakim olup öğrencime sınıfta bir misafirimiz olduğunu ve kendisinin de bir 8. sınıf öğrencisi olduğunu hatırlatırcasına kullandığı ikilemenin ne manaya geldiğini sordum;


-“ebelek gübelek yani saçma sapan demek öğretmenim” dedi oturdu.


Dünden beri arkadaşlarla ebelek gübelek deyip gülüyoruz.Ve aynı sınıfa derse giren arkadaşlar sınıfın durumunu bildikleri için bana şaşıyorlar sabırla o dersi bitirebildiğim için :)


Neyse ki ders sonunda müfettişten çok güzel cümleler duydum. “Bu kadar zor bir sınıfta,bu kadar genç bir öğretmen olarak beni kendinize hayran bıraktınız” diye başladı cümlelerine.Beni motive etmek için mi öyle güzel sözler etti bilemiyorum ama ne için söylemiş olursa olsun çabamın farkedildiğini bilmek,takdir edildiğimi duymak iyi geldi bana.


Müfettişler gitti ama bu hafta hala çok yoğun geçiyor.Okul sonrası evde de dur durak bilmeden hazırlık yapıyoruz.Çünkü yarından itibaren akşamları bir sürü misafirimiz olacak.Bu yüzden mutfaktaki tüm hünerimi göstermek için çalışıp çabalıyorum.Neler hazırladım neler :)


Ebelek gübelek derken böyle işte... :)


Neşeniz bol olsun...