Anı yaşamak…zamana yenik düşmeyen hislerle dolup taşmak.Ne
geçmişe takılıp kalmak ne de geleceğe uzanmaya çalışıp anı unutmak.Yapılabiliyorsa
en güzeli anı yaşamak.Her zaman şimdiyi doyasıya yaşayanlardan olamasam da
geçmiş yada gelecekte de çakılı kalmadım hiçbir zaman.Rahmetli annannemin “Allah
bugünlerimizi aratmasın…” duası benim de dilimdedir her zaman.Çok şükür duam
karşılık buldu şimdiye dek.Takılıp kalmadım geçmişe ama özledim geçmişten bazı
minik anları,herkes kadar özledim, en çokta çocukluğumu :)
Zamanında sevdicekle evlilik yoluna çıktığımızda o zamanki
çevremin “bak bugünlerinin kıymetini bil,evlenince öyle olmayacak,böyle
olmayacak” tarzı söylemleri yüzünden çok bunaltmışımdır Ali yi.Öyle korkulara
ittiler ki beni sandım ki her evlilik aynı,evlilik varsa aşk yok.Hatta şurada bazı
cümlelerimden sızıyor kaygılarım :) Oysa ki yaşadıkça öğrendim ne kadar
yersizmiş kaygılarım…
Evliliğimin ilk yılında yine karşıma çıktı felaket
tellalları. “aa bugünlerinizin kıymetini bilin,siz şimdi cicim aylarınızdasınız
çok ararsınız bugünlerinizi”.Ben yine sandım ki zaman geçtikçe bu rüya misali
günler bitecek,her şey,tüm güzellikler tavsayacak,biz sıradanlaşıp tükeneceğiz.Oysa ki ilk
günlerimizi gülümseyerek,mutlulukla anımsarken bugünün keyfini hiçbir şeye
değişmeyeceğimi yaşarken öğrendim…
Hamileliğim süresince de yine farklı kişilerden aynı
cümleleri duydum :) “hamileliğinin tadını çıkar,bak çocuk doğsun çook ararsın
bugünlerini” evet çok güzel bir hamilelik yaşadım çok şükür,çoğu duygumu da
buradan yazdıklarımdan az da olsa hissetiniz sanırım.Hatta şuradan
küçük kaygılarımı da hissettirdim sizlere.Doya doya yaşadım miniğimin içimde
büyüdüğü o güzel anları.Ve minik mührümüzün doğumuyla birlikte anı yaşamaya
başladım doyasıya.Onsuz hiçbir günümü aramıyorum,aramam da :)
Şimdi miniğimi büyütürken yine susmuyor o sesler “sen dur
daha bunlar iyi günlerin,asıl iş çocuk büyüyünce…çok ararsın bu bebek
hallerini,keşke hiç büyümeseydi dersin” diye bilmeden de olsa çalmaya
çalışıyorlar benden bu güzel anlarımı.Ama yok artık yemiyorum ben bunları :) Artık
duydukça bu sözleri gülümsüyorum ve içimden her zaman ki duam yükseliyor “Allah
bugünlerimizi aratmasın…”(AMİN)
Neşeniz bol olsun…