BEKLEYİŞ

Yazılarımızın takipçisi olan bir çok arkadaş biliyor artık bizim güzel belde Çandarlı’ya olan sevgimizi.Yine hafta sonunu bekliyorum Çandarlı’ya kaçıp kafa dinlemek için.”Tatilden daha yeni çıktın ne çabuk yoruldun” diyenler olacaktır aranızda :) ama asıl tatil dönüşü ilk günler daha çok yoruyor insanı,sonrasında alışıveriyorsun.Bende bu hafta cidden bi tuhaf oldum,sabahları erken uyanmak yaramadı bünyeme :) Neyse hafta bitti sayılır ne kaldı şurda:)

Çandarlı’ya en son şubat tatilinden önceki hafta sonu gitmiştik.Rüzgarlı,soğuk ve sessizdi…Şöminede yanan odunların çıtırtısı eşliğinde kedi gibi kıvrılıp uyumuş,babamın (kayınpederim) benim için pişirdiği mis gibi kestane kokusuyla uyanmıştım :) Sonra soğuk filan dinlemeyip bahçeye çıkıp kıpkırmızı bir gonca gül ve turuncu bir çiçek fotoğraflamıştım (bknz;fotoğraflar)…Yazarken iyice anladım ki ben Çandarlı’yı çok özlemişim :) Neyse biraz daha sabır…

Neşeniz bol olsun…