Artık ne zaman dışarıya çıkıp uzun zaman eve dönmesek evimi
daha çok özlemiş oluyorum.En son cumartesi günü akşam yemeği de dahil tüm gün
dışarıda olmak zorunda kalınca Pazar günü için evden dışarıya adım atmayacağım
konusunda kendime söz verdim.Dün sabah
uyandığımda anladım ki zaten istesem de dışarıya çıkacak hal yok bende.Ciddi
ciddi üşütmüşüm ve dünden beri yatıyorum :( Bu sabah itibariyle doktorumuza göründük,raporumuzu aldık ve yeniden yatışa
geçtik.Ali sabah benimle kaldı ama öğleden sonra işe gitti ve hem hasta hem
yalnız olunca yine ve daha çok özledim annemi :(Oysa anneciğimin gelmesine daha günler var yani
daha çoook özleyeceğim onu çok.bi an önce gelsin,bebik gelmeden önce evimdeki her
şeye değsin eli.Evim ışıldasın,aydınlansın daha bi huzur dolsun :)
Annemin mutfağından,anne eli değmiş müthiş bir tat...offf anne özlenmez mi yaa!
Neşeniz bol olsun...