GELİP-GEÇEN YILLAR

Eskiden beri her gelen yeni yıla çok anlam yükleyenlerden olmadım.31 Aralıktan 1 Ocağa geçişte öyle aman aman heyecanlar yaşayıp,hayatı değişenlerden değilim.Önce öğrencilik sonra da öğretmenlik derken benim yeni yılım hep “yeni eğitim-öğretim yılı”nın başlamasıyla oldu.İster istemez tüm planlarım,tüm hazırlıklarım o güne dair oldu :) Benim için okulların kapanmasıyla yıl biter,okulların açılmasıyla yeni bir yıl başlar :) İşte bu yüzden gelen yıl için yapılanlar,söylenenler pek bi mana barındırmıyor bende.

İlla gelip-geçen yıllara dair bir şeyler yazacaksam önce bir geçmiş yılın muhasebesini yaparım içimde.Gelen yıla dair kocaman kocaman dualar yükselir yüreğimden.Şimdi en büyük duam da Rabbim den bize sunulan o mucizevi hediyeye sağlıkla kavuşmak,o hediyenin hakkını vererek  yaşamak…daha ne isteyeyim ki…

Tanıştığımızdan beri her yeni yıl ajandamı sevdicek getirir bana.Bu yıl da gelenek bozulmadı yine çok güzel bir ajanda,bir defter,2 kalem ve şık bir takvimim oldu sayesinde :) Kalemliğimdeki yüzlerce kalemin yanına ekledim bu güzel kalemleri de.Abartmıyorum koca bir kutuya sığdırmaya çalışıyorum kalemlerimi :) Ve bir ajanda manyağı olarak bir diğerini bitiremeden yeni bir ajandamın olmasının mutluluğunu yaşıyorum :)

Neşeniz bol olsun…

BUGÜN

 “Artık izindeyim,evdeyim oohh daha çok okur daha çok yazarım” diyordum ama olmadı bir türlü.Her yeni gün birbirinden yoğun,heyecan dolu ve güzel geçiyor çok şükür.Bu kısacık günler de - benim iyiden iyiye ağır hareket etmemden kaynaklı-  sanırım pek çabuk bitiyor :) İki kişilik son günlerimizi eş-dostla geçiriryoruz.Bu hafta sonu da eş-dost bizde toplanacağız.Gelecek arkadaşlarımdan ikisi  benimle aynı durumda oldukları için birbirimizi iyi anlıyor,karnı burnunda  günlerimizi değerlendiriyoruz birlikte :)

Ali’nin,annelerin ve çevremdeki herkesin “kendini çok yorma” uyarıları sonucu evde bir çöp dahi kaldırmıyorum.Ama bu gün biraz ortalığa el atayım dedim.Sonrada dün akşam alelacele yaptığımız enfes ve bir o kadar da pratik tiramisu ile ödüllendirdim kendimi :)

Neşeniz bol olsun...

SEPETLERİMİZ

Geçen haftaki yazımdan sonra bebikin şifonyeri  üzerindeki  sepetler hakkında çokca soru aldım.Hemen cevaplayayım istedim ama bugüne kısmet oldu.Sepetler  için keşke “ el emeği,göz nuru“ diyebilseydim ama maalesef  :) Büyük ayıcıklı sepet English Home’dan.Küçük beyaz-hasır sepet chakra dan.Aslında bunlar boy boy.Bu beyaz sepetin iki boyu daha var yani 3 lü.Ama ben hep aynı sepetten olmasın diye en küçüğünü seçtim.Ve içine bebikin tarak-fırça ve termometrelerini koydum.Gelelim en çok merak edilen arabalı sepetlere.O sepetlerden mavi çiçekli olan tahmin edileceği üzere benim.Diğeri ise ablamın.Bu küçük sepetleri geçen hafta bebek şekerlerimizi teslim almak için gittiğimiz Kemeraltı’nda minik bir dükkanda gördük tesadüfen.Tanesi 5 liradan satılıyordu ve çabucak tükeniverdi :) işte o sepetlerden ikisini de ben kaptım,yeğenlerim ve bizim bebik için :)

Sepetlerin hikayesi işte böyle...

Neşeniz bol olsun...

KARMAŞIK

“Sanırım artık izne çıkma vaktim geldi demiştim dimi?”  :) Dün son sınavlarımı da bitirdim.Sınavlar da bitince okulda ne işim var benim diye düşündüm ve bugün evde yatışa geçtim.Haftaya da yatar mıyım yoksa 3 güncük daha okula gider miyim bilemiyorum.

Artık son zamanların garip karmaşası –korku,heyecan,merak- beni hepten sarmış vaziyette.Psikolojik olarak  daha da karışmamak adına son zamanlarda aklımıza estikçe çıkıyoruz dışarıya.Ha artık eskisi kadar enerjik değilim,eskisi kadar ayakta duramıyorum,her fırsatta bi köşe bulup oturup dinleniyorum :)Mesela dün akşam yemek için dışarıya çıkınca bir de sinema faslı yapalım dedik orada bile yoruldum :) Bu akşam ise arkadaş gecesi,arkadaşlarda ev oturmasında olacağız.Arkadaşım da bir bebek bekliyor, nasipse bizden 2 hafta önce kavuşacaklar bebeklerine.Bebikler gelmeden son kez bir buluşalım dedik:)

Tüm okuyanlara güzel bir hafta sonu dileyerek bu tatlı kediciğin fotoğrafı ile başbaşa bırakayım sizleri…

(photographed by Ali)

Neşeniz bol olsun…

BEKLERKEN

Son zamanlarda okul dışında tüm vaktimi minik ama tatlı uğraşlarla geçiriyorum.Yalnız şu son üç günde farkettim ki haftada 3 gün de olsa artık okul ve öğrenciler beni ciddi anlamda zorluyor.Mesela tüm derslerimin 3. Katta olduğu pazartesi günü tenefüslerde aşağıya öğretmenler odamıza inmeye zorlandığımı farkettim.Resmen aşağıya inmeye üşendim,indiğimde de nefes nefese kaldım :) Anlaşılan o ki artık benim izin vaktim gelmiş.Ve haftaya artık iznimi alıp tamamen dinlenmeye çekileyim diyorum,kısmet…

Bu hafta pazartesinin yorgunluğunu dün kolumu dahi kaldırmayarak,kitap okuyarak hatta yatıp yuvarlanarak attım :) Bu gün çok daha dinç ve dinamik bi haldeyim çok şükür.Dün yatıp yuvarlanmış olabilirim ama geçtiğimiz haftasonu ciddi anlamda hamarattım.Bir sürü iş bitirdim.Bebikin beyazlarını önceden yıkayıp ütülemiştim,haftasonu da renklileri hallettim.Dura dinlene ütüledim o minicik şeyleri.Hayatımda bu kadar sabırla ve bu kadar sevgiyle yaptığım başka bir iş daha yoktur sanırım.Ben ütü ve yerleştirme işini yaparken sevdicek ara ara video-fotoğraf çekimi yaptı ki ilerde izleyip kıymetimizi anlayacakmış bizim ufaklık :)Ben ütü yaparken Ali de şifonyerini kurdu bebikin.Tabi o bu zorlu işi yaparken ütüye ara verip ben de onu fotoğrafladım ki ilerde belgelerle konuşalım :)Ütü ve eşyaların kurulum işi bitince alınan her şeyi paketinden çıkarıp özenle yerlerine  yerleştirdik. Sonra da dönüp dönüp baktık,baktık sevdik hepsini,hala da gidip gidip bakıyorum.İnşallah miniğimiz odasında sağlıklı ve huzurlu günler geçirir.

Aslında daha çok fotoğraf var ama hepsini yayınlayamıyorum.Her şeyi hazır çok şükür.Çevreden gelen “aman çok alma,giymiyor,kullanmıyor,işe yaramıyor” uyarılarını çok dikkate alamadım ben :) özellikle de kıyafet konusunda.Nerde güzel bir şey görsem aldım,çok abartmadım ama beğendiğim bir çok şeyi de almamazlık etmedim.Onları yıkayıp ütülerken de her defasında da “iyi ki almışız çoook ciciii” deyip,sevip durudum :) Sağlıkla giydiği günleri de görürüz inşallah….

Neşeniz bol olsun…

ESERİME BİR BAKIN :)

Sevgili Zeynep'in yarışması için sıcacık çayımı fotoğrafladım.Beğenilerinize...oylarınızı bekliyorum ona göre :)


Fotoğrafım için buyurun tık tık...


Zeynep'in evi ne de uğrayın derim...


Neşeniz bol olsun...

YİNE NEŞELENDİ AYAKLARIM :)

Buraya soğuk kış günlerinde üşüyen ayacıklarım için yazdığım kaçıncı yazı bu bilemiyorum :) Bu kışta rengarenk çorap-patik koleksiyonuma yenilerini ekledim.Ve ısındıkça mutlu oldum elbet :)İlk iki patik Penti den.Görür görmez  tam benim ayaklarıma göre diye kaptım.Mavili patiği kendime, krem-pempeliyi ise ablam için aldım.Ve kesinlikle ablama aldığım patiği daha çok beğendim :) Son fotoğraftaki  ev botum ise Twiggy den,Ali’nin hediyesi.Bu botlarım bana geldiğinden beri acayip bi aşk yaşıyoruz,çok rahat,yumuşacık,şık ve sıcacıklar…

Neşeniz bol olsun....

EHL-İ kEYFSEL DÖNÜŞÜMLERİM :)

Bu gün İzmir’e doyum olmaz,dışarıda yumuşacık bir kış havası var.Tam “çık-gez-dolaş hatta git cici dükkanlardan minik bir şeyler al” havası var.O nasıl bir hava öyle diye kafa yormayın böyle bir hava işte :) Ama bu ılık aralık gününde ben evdeyim ,tüm odaların camlarını ardına kadar açtım evi havalandırıyorum ve ufak tefek  uğraşlarla vakit geçiriyorum.Kendimi yormadan,uykuya,dinlenmeye doyaraktan uğraşıp duruyorum işte.Her yeni annenin yegane öğüdü olan “bu zamanlarının kıymetini bil,bol bol uyu,dinlen”  sözü gereği pek bi ehl-i keyfim :) Allah keyfimizi daim etsin hatta 7 hafta sonra da  İNŞALLAH :)

Sayfamızı sıkça ziyaret edenler,eş-dost herkes benden ,bebikten ve yapılan hazırlıklardan haber istiyorlar.Fotoğraf soruyorlar.Sağolun varolun hepiniz.Bir ara özet geçeceğim ama ne zaman ben de bilemiyorum.Onun için yazdığımız sadece üçümüze ait cici bir defterimiz olduğundan sanırım buraya tekrar yazmak bana zor geliyor :)  

soranlara buradan hemen kısa bir değerlendirme yapayım;

.halimiz vaktimiz yerinde,hayatımızın en özel,en mutlu günleri bunlar,iyiyiz,sağlıklıyız ve tatlı bir koşturmaca içindeyiz.

.33. haftadayız, ilk günden bu yana  6-6,5 kilo almış durumdayım.Onun kilosu da gayet normal hatta yarın tekrar bi kontrolümüz var,heyecanlıyız.

.Fazla kilom olmadığı için kıyafet sorunum hiç ama hiç yok, adım arkadaşlar arasında “süslü anne”ye çıkmış olsa da bundan şikayetçi değilim :) Hatta öğrencilerimin kendilerini tutamayıp “ay hocam çok tatlı oldunuz siz,nolur bi kere öpebilir miyim sizi” sözleri  bana pek iyi gelmekte :)

.Bebikin birkaç ufak eşyası dışında her şeyi hazır,şirin mi şirin bir odası oldu.Girip girip bakıyor,minik eşyalarını sevip duruyoruz.

.İlk günden bu yana onun için eğlenceli güzel bir albüm hazırlıyoruz.Fırsat bulduğumuz her an fotoğraf ve video çekimleri ile geleceğe anılar biriktiriyoruz.Çekimlerimizin son hali çok çok keyifli :)

.Bebik 11.haftadan beri çok ama çok hareketli.Hiç hız kesmedi maşallah :) İnşallah sonuna kadar problemsiz,sağlıklı,güzel günler yaşarız ve sonrasında da tabi…

.Son iki gündür uykularım sık bölünür oldu.Nasıl ,ne yana yatacağımı bilemez oldum,Kalça ve kasık ağrılarım çıktı ortaya.Hadi hayırlısı :)

.Hastane çantam hala tam olarak hazır değil,neyi bekliyorum bilmiyorum.Ama hani her şey hazır olursa  “akşamına hastaneye gitcem sanki” korkusundan tam hazırlayamıyorum galiba :)

.Daha önceleri bir çok arkadaşımın da bu dönemler de bebek beklediğinden bahsetmiştim.Bir tanesinin

prensi geldi dünyaya.Ve bebişiyle ilk günlerin zorluğunu atlatmaya çalışıyor.Onları öyle gördükçe hiç  doğurmayıp,hep böyle karnımda mı taşısam acaba diye düşünmeye başladım.Nasıl olsa böyle benimle her gittiğim yere geliyor,ağlaması,uykusuzluğu,gazı vs yok. Duyduklarımdan nasıl etkilendiysem artık  daha bebikli günleri yaşamadan neler düşünmeye başladım :( Neyse yeni anneler desteklerinizi bekliyorum zira ben böyle olumsuzlukları düşündükçe bu gidişle bir ömür boyu koca göbüşümle yaşayıp bizim miniği içerde saklıcam :)

Daha yazacağım şey çok ama fazla uzattım,yeter.Kalanını da sonraya saklayayım.

Neşeniz bol olsun...