1 Ocak 2013 Salı

OĞLUMSUZ GEZMEM ARKADAŞ :)

,
Etrafımdaki herkes sözleşmiş gibi bi fırsatını bulup bebeğimi babannesine bırakıp gezmeye tozmaya çıkmamı tembihliyor.Hele babannemiz bu fikre bayılıyor :) Ama ben 11 aydır bebeğimi bırakıp gezmeye gitmedim,gitmeyi düşünmedim dahi.Nereye gittiysek üçümüz birlikte gittik.Aklım onda kalmadan,onunla gidebileceğimiz her yere gittik.Böylelikle gezmelerimiz çok daha keyifli oldu.Onun her anına şahitlik etmek istiyorum.Mümkün olsa okula bile gitmeyeceğim onu bırakıp :) Bebeğimizle gezdiğimiz için akşam gezmelerimiz oldukça azaldı ama olsun ne gam,ben onun yanında olayım da akşam gezmelerinden erkenden dönüvereyim :) İlk zamanlar bana sürekli "kendinize vakit ayırın,çocuğu babanneye bırakıverin" diyenlere çok kızıyordum.Bu fikri düşünmek bile tüylerimi diken diken ediyordu.Sürekli "ya biz yine birbirimize vakit ayırıyoruz,istediğimiz yere gidebiliyoruz zaten,çokta eğleniyoruz" diye açıklıyordum.Ama artık yoruldum,susup dinliyorum.Oğlumuzu bırakıp çıkıp gezmemiz demem benim aklımın evde kalması,içimin içimi kemirmesi,strese girmem demek ki ne anlarım ben o gezmeden.Hem benim ihtiyacım yok ki oğlumsuz gezmeye,benim ihtiyacım olan ailece gezmeler...Ha bu demek değil ki bebeğimi bırakıp gezmediğim için ben en süper anneyim.Öyle bir iddiam yok ki zaten her anne kendi yavrusunun/yavrularının süper annesidir.Bebeğini güvendiğine emanet edip çıkıp gezebilen annelere saygı duyuyor,tebrik ediyorum.Benim durumum fazla paranoyakça farkındayım ama şimdiye kadar içimden geldiğince davrandım.Ve şimdiden sonra da en az oğlum bir yaşını devirene kadar da durum böyle devam edecek...Ama bir yaş sonrası yavaş yavaş oğlumu babannesi-annanesi ile başbaşa bırakacağım inşallah :) 

Gerçi Ahmet Tuğra nın ayaklanmasıyla birlikte onunla bi yere gitmek,gittiğimiz yerde uzunca süre oturmak iyice zorlaştı.Bebekle gezemezsiniz diyenlere inat ilk günden beri geziyoruz.Haliyle bizim minik bey her fırsatta "addahhh" diye çığlıklar atıyor :) Mesela geçen akşam yemeği dışarıda yiyelim dedik.Tüm restaurantı başımıza topladı bizimki.Önce uslu uslu oturup etrafı inceledi.Sonra çalan müzikte dans etmeye başladı ki bayılır dans etmeye :) sonra her girdiğimiz ortamda olduğu gibi etraftakilere gülücükler dağıtarak gelene geçene sevdirdi kendini.Bi ara her görenin oğlumu mıncıklamasına dayanamıyodum ama artık ona da alıştım.Mıknatıs gibi bi bebe varsa kucağınızda geleni geçeni kendine çekmesine alışıyorsunuz :) Neyse sonra bizim siparişler geldi ve bizim minik canavar mama sandalyesine sığamaz oldu.Önce tabaklara yetişip tabaktakileri mıncıklama çabasına girdi.Onu başaramayınca masaya tırmanmaya çalıştı.Ona da müsade etmedik bu sefer eline geçirdiği kaşıkla masaya vurmaya başladı.Bizim için bol atraksiyonlu bi yemek oldu haliyle.Gerçi artık tüm yemeklerimiz bu şekilde...
Onca oyuncak yetmedi benim şemsiyeme taktı kafayı.Evde şemsiyeyle oturan bu minik yakışıklıya ne denir ki?

Ha bu arada hani şimdiye kadar oğlumu bırakıp bi yere gitmedim dedim ya ta ki geçen salı gecesine kadar.Geçen salı talihsiz bi olay geldi başımıza.Yediğimiz turşudan zehirlendik :( Gecenin bi vakti kendimizi acilde bulduk.Allah tan kayınvalidemler yakınlar bize,bi telefonla çıkıp geldiler.Minik bey uyuyordu babannesi onunla kaldı babamda bizi doktora yetiştirdi.Acildeki dr. "bu gece burdasınız gözlem altında tutacağız sizi" deyince napacağımı şaşırdım.Neyseki dr.u ikna edip aldık serumlarımızı evde kayınvalidem taktı.Ama ertesi gün hastanedeki dr da"serviste yatırayım sizi" dedi.Yine Ali müdahale etti,evde sağlıkçı çok diyerek bi serum daha alıp çıktık hastaneden,yatışa evde devam ettik.Allah kimsenin başına vermesin feci bişeymiş besin zehirlenmesi.Bu arada 26 aralık bizim tanışma yıldönümümüzdü.Aklımızdaki planlar bambaşkayken acil servisteki sedyede sarılarak kutladık günümüzü :) amma kutlamam oldu ama...Neyse işte geçen haftayı yatarak geçirdik,atlattık çok şükür...

Neşeniz bol olsun...

17 yorum:

Kerime dedi ki...

çook iyi yapıyorsunuz ama ben bebeğini babaannesine bırakıp gezenlerdenim :( keyif alıyormuyum derseniz hayır. havalar soğuk olduğu için almıyoruz yanımıza mecburi işimiz olmadıkça bizde çıkmıyoruz dışarı. sizi tebrik ediyorum..
sevgiler.

Adsız dedi ki...

Mesleğinizin hakkını veriyosunuz,yazılarınız çok akıcı:)
Maşallah miniğinize ne kadar tatlı..
Geçmiş olsun bu arada Allah beterinden korusun..
Sizin için çok farklı bi tanışma yıldönümü kutlaması olmus gerçekten.Sahi nasıl tanışmıştınız siz...:)

ELİF

Unknown dedi ki...

NE GÜZEL EVLADINA EŞİNE VAKİT AYIRIP KİMSEYE EMANET EDEMEMEK... PARONAYAKLIK FALAN DEĞİL SADECE FAZLA DÜŞKÜNSÜNÜZ HERHAL... TEPRİK EDİYORUM SİZİ... BELLİ YAŞA GELİNCE NASIL DAVRANACAĞINIZI BİLİRSİNİZ... ALLAH ANNELİK İÇGÜDÜNÜZE YANSITIR...ÇALIŞMIYORSANIZ DOĞRU OLANI YAPIYORSUNUZ... SEVGİLER

Aygül dedi ki...

Ayşenurum aslında dediklerinde çok haklısın. İçin nasıl rahat ediyorsa ve edecekse öyle davranman çok doğal. Muhtemelen sana bu tavsiyelerde bulunanlar 2. çocukları olanlar olabilir diye düşünüyorum.Bende ilk çocukta aynen senin gibiydim.Annem çok yakın olmasına rağmen bir gün keyfim için bırakmadım.Dr vs hariç. Ama çocuk 2 ounca ve anne wc ye bile rahat gidemeyince biraz rahatlamak istiyor:) Tabi bu kesin böyle olacak diye bir kural yok. Herkesin yaşadıkları karşısında tavrı farklı olabilir çok normal. Ama bende şu an herkese ilk fırsatta eşiyle başbaşa kalma tavsiyesi verenlerdenim. Bu demek değil ki çocuklarım bana eziyet yada fazla geliyor. Asla... Rabbimin en değerli emanetleri onlar. Mesela işe başladım bu ay. herkes bana söyleniyor. Cocuk daha 2 yaş bile olmadı diye. Ama benim yaşadıklarımı ben biliyorum ve kendim için ve ailem için en doğrusuna karar verdiğimi düşünüyorum. Ben saglıklı olmalıyım ki evlatlarımla sağlıklı ilgilenebileyim. Miniği öpüyorum. sen yinede takma kafana kimseyi. Biz Türküz herşeye karışırız:))

Tuten dedi ki...

Al benden de o kadar tek fark ben işe gelirken huzurluyum ama Arensiz hiçbir yere gitmedim hiç de düşünmüyorum şimdilik manyakça mı evet ama olsun ben böyle huzurluyum

bir güzel çift dedi ki...

Kerime Günaydın;İnsanın aklı evde,bebeğinde olunca gezmeler eskisi gibi olmuyor değil mi?:)ama haklısınız bu soğukta çocukla çıkmakta zor,Allah korusun her yer hastalık dolu.Hele bi büyüsünler daha rahat gezer tozarız inşallah...

ELİF;çok teşekkürler Elif.Yazılarım konusundaki iltifatın için ayrıca teşekkürler ama ben yaptığım anlatım bozukluklarının farkındayım :) paçama yapışmış minik bi bebeyle imla hatası,anlatım bozukluğu oluyo ama napiimm.ha bu arada biz bi arkadaş ortamında tanıştık üniversitedeyken :)sevgilerimle...

bir güzel çift dedi ki...

mutluluklar sokağı;Çalışıyorum,sadece okula giderken bırakıyorum.Onun haricinde bırakıp gitmek aklıma dahi gelmiyor.çok teşekkür ediyorum dediğiniz gibi zaman geçsin,biraz büyüsün o zaman bakarız ne yapacağımıza :) sevgilerimle...

Aygül;çok teşekkürler ne güzel yazmışsın.ben kendimi çok fazla yıpratıyorum sanırım ama farklı davranmak elimden gelmiyor.bebeğimle gezmek,onun herşeyine koşmak beni mutlu ediyor.aman bırakıvereyim de şunu babannesi yapsın diyemiyorum...nasip olursa bakalım ikinci çocukta daha rahat bi anne olabilecek miyim :)

Tüten;bi ara bu konu hakkında yazışmalıyız :)kesinlikle beni anlıyorsun sen :)

Filiz dedi ki...

çok geçmiş olsun canım.ben de bir kere zehirlenmiştim nasıl karnım ağrımıştı unutamam asla:(

keşke benim bırakabileceğim bir yakınım olsa buralarda:))kızımın bakıcısı aynı zamanda komşum,acil zaöamlarda bırakıyorum ona ,toplantı falan olduğunda mesela..ama öyle gezmek için istesemde bırakabileceğim kimse yok.aylar önce bir kere Eskişehirdeyken eşimin ailesine bırakıp kızımızı -gece uykusuna yattığında tabi-sinemaya gitmiştik.film biter bitmez eve bir gelişimiz vardı ki evlere şenlik:)))
arada lazım bence...büyüdükçe çok daha yoruyorlar,hele de okuldan sonra pilim fazla dayanmıyor bazen malesef...

sirinanne dedi ki...

Çok geçmiş olsun..

Biz oğlumuzla dünyayı geziyoruz:) Çok abartmayayım da, hiç bir tatile onsuz gitmedik diyeyim. Tüm zorluğuna rağmen çok romantikleşebilecek yerlerde de o vardı yanımızda.

Fakat yılda bir kaç kere sinemaya gidiyoruz.

Gece ayrı kalmadıktan sonra 1-2 saat ayrı kalabiliyorum. Kaldı ki çalışıyorum. Eşimle başbaşa kalma zamanlarımızı da işimizden fedakarlık yaparak ayarlamak zorunda kalıyoruz.

meri dedi ki...

çok geçmiş olsun sizlere. Benim kızım 18 oğlum 12 yaşında ama ben de onlarla gezmelere gitmeyi çok severim ama artık ben istesemde kızım istemiyor ben günlere kızımsız kızım alışverişlerine arkadaşlarıyla oğlum babasıyla gidiyor ama böylesi daha iyi sizinki daha küçük alışacaksınız :)

Adsız dedi ki...

Rüzgar beş yaşında. Üç yaşına gelene kadar iş dahil olmak üzere hiç bir yere gitmedim. Üç yaşında işe başladım, o zaman da evden-işe işten-eve. Şu ana kadar toplasan kocamla veya kız arkadaşlarımla altı veya yedi kere dışarıya çıkmışızdır. Onsuz tatili düşünemiyorum bile. Ben de Tüten gibi düşünüyorum. Manyaklıksa manyaklık, ben böyle mutluyum :) Bu arada, çok çok geçmiş olsun ama evde yatıp serum almanıza ve sedyede geçen yıldönümünüze çok güldüm :)

Adsız dedi ki...

Rüzgar beş yaşında. Üç yaşına gelene kadar iş dahil olmak üzere hiç bir yere gitmedim. Üç yaşında işe başladım, o zaman da evden-işe işten-eve. Şu ana kadar toplasan kocamla veya kız arkadaşlarımla altı veya yedi kere dışarıya çıkmışızdır. Onsuz tatili düşünemiyorum bile. Ben de Tüten gibi düşünüyorum. Manyaklıksa manyaklık, ben böyle mutluyum :) Bu arada, çok çok geçmiş olsun ama evde yatıp serum almanıza ve sedyede geçen yıldönümünüze çok güldüm :)

yenigelinceyizi dedi ki...

seni çok iyi anlıyorum yazılarınında ssıkı takipçisiyim örtmenim:)
benimde prensesim 1.5 yaşında ve onsuz hayat düşünemiyorum .gideceğimiz yerde rahat edemiyeceğimizi bilsekde onuda götürüyoruz.bazen ne onla ne onsuz olmuyor diyoruz ama yinede aklım hep onda kalıyor.
anne demek uyutana kadar uyusun diye uğraşan sonrada niya hala uyanmadı diye başında bekleyenmiş :)
ama arada sinemaya gitmek için bırakıyoruzanneaneye yada babaanneye zaten onlarda havada kapıyorlar.
sana bunu tavsiye edenlerde aslında seni düşünenler sen yinede kendi bildiğini yap için rahat olsun...

bir güzel çift dedi ki...

Filiz;hele oğlum biraz daha büyüsün belki ben de diyeceğim babanneye bırakalım da bi tiyatroya gidelim filan diye.ama şuan için düşüncesi bile strese sokuyor beni.Minik kızını ve seni kocaman öpüyorum...

şirinanne;ben bi kaç saat bırakıp şurdan şuraya gidemiyorum kaldıki tatile gideyim,gitmem,gidemem yaaa :( hem oğlumsuz tatil tatil olmaz ki değil mi ama :))sevgilerle...

meri;oooh ne güzel büyümüş seninkiler...onlar artık özgür takılırlar...

rüzgarlıgünlerve geceler;sağolasın,aynen ben de böyle mutluyum ve çok huzurluyum :) oğlum yanımda olsun dünyayı gezerim hiiiçte şikayet etmem :))

yenigelimceyizi;çok teşekkür ederim.anne hakkında söylediklerine yürekten katılıyorum :)) hele biraz daha büyüsün belki ben de bi kaç saatlik babanneye emanet edebilirim...

Bir hayal kur dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
bir güzel çift dedi ki...

biricik huzur;yorumunu okurken gözlerim doldu valla...ayyy çok sulu göz oldum ben ya.seni yeniden,burada görmek ne güzel.çok sevindim,çok teşekkürler :)
sevgilerimle...

Unknown dedi ki...

Merhaba. Kızım 8 aylık. Aynı durumlar bizde de var. Şu ana kadar kimseye bırakmadım. Açıkçası bırakıp gezmelere gitmek falan da istemiyorum!!!! Ama herkes beni boğuyor. Düşününce bile içim açıyor, kızımsız bir yerlerde yemek yemek vs...

SELANİK

İzmir den yola çıkışımız sabah 8.30 u buldu. Yol müziklerimiz eşliğinde keyifle yol aldık. Planın ilk parçası Edirne idi. Bi gece Edirne d...